اختلال نقص توجه و بیش فعالی بزرگسالان و درمان آن با نوروتراپی

• عدم تمرکز
عدم تمرکز باعث می‌شود که به راحتی حواس افراد پرت شود و گوش دادن به دیگران برایشان سخت باشد. جزئیات را فراموش می‌کنند و تکمیل وظایف برایشان غیر ممکن است.
• تمرکز بیش از حد
بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه می‌توانند چنان درگیر موضوعی شوند که از هر چیز دیگری که در اطرافشان است بی اطلاع باشند. تمرکز بیش از حد باعث می‌شود که به راحتی زمان را از دست داده و از اطرافیان غافل شوند. این موضوع می‌تواند منجر به سوء تفاهم در روابط بین فردی افراد شود.
• بی نظمی
بزرگسالانی که اختلال نقص توجه و بیش فعالی دارند، تجربه های چالش برانگیز بیشتری در زندگی دارند. نمی‌توانند همه چیز را در جای مناسب خود قرار دهند، مدیریت مهارت های سازمانی برای آنها دشوار است. آنها نمی‌توانند کارهایشان را اولویت بندی و پیگری کنند.
• نگرانی های مربوط به مدیریت زمان
بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه اغلب به سختی می‌توانند وقت خود را مدیریت کنند، وظایفشان را نادیده می‌گیرند، به همه جا دیر می رسند و به تأخیر کردن معروف شدند. به تعویق انداختن کارها برایشان به نوعی عادت تبدیل شده است.
• فراموشی
فراموشی ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد. مخصوصاً وقتی دغدغه های خاصی داشته باشند. اما برای بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه، فراموشی خیلی بیشتر اتفاق می‌افتد؛ و شامل فراموشی منظم برای قرار دادن چیزی در محل خود یا تاریخ های مهمی باشند که معمولاً هیچکس آنها را فراموش نمی‌کند. در نتیجه فراموشی می‌تواند بر مشاغل و روابط افراد تاثیر منفی بگذارد.
• تکانشگری
بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه، صحبت دیگران را قطع می‌کنند، برخورد های تندی با افراد مختلف دارند و در انجام وظایف خود عجله می‌کنند. آنها به عواقب حرف‌هایشان توجهی نمی‌کنند و خریدهای غیرضروری و هیجانی انجام می‌دهند.
• نگرانی‌های عاطفی
بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه، دائماً احساساتشان در جریان است، به راحتی خسته می‌شوند و نمی‌توانند احساساتشان را کنترل کنند‌. ناامیدی های کوچک برای آنها غیر قابل تحمل به نظر می رسد؛ یا دچار افسردگی و تغییر روحیه می‌شوند.‌ این نگرانی های عاطفی، روی روابط شخصی و شغلی آنها تاثیر نامطلوب می‌گذارد.
• تصویر منفی از خود
اگر چه ممکن است بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه در همه کارها پر انرژی به نظر برسند، ولی گاهی هم ممکن است شدیدا احساس بی‌انگیزگی کنند. این نگرانی در بزرگسالان بیشتر مربوط به مشکلات کاری و روابط بین فردی است.
• بی‌قراری و اضطراب
بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه همواره احساس می‌کنند که نگران چیزی هستند، اضطراب شان قطع نمی‌شود و ذهن آنها بیشتر تمایل به تکرار وقایع نگران‌کننده دارد. با دستهایشان ور می‌روند و یا نمی‌توانند سر جایشان بنشینند و در موقعیت هایی که مستلزم نشستن است، صندلی خود را ترک می‌کنند.
• خستگی
خستگی و حالاتی از افسردگی برای بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه نگران‌کننده است و از علائم بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالان محسوب می‌شود.
• نگرانی‌های مربوط به سلامت جسمانی
یکی دیگر از علائم اختلال بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالان، بی‌توجهی نسبت به سلامت جسمی ایشان است. این افراد یک رژیم غذایی نامتعادل دارند؛ به سمت ورزش گرایشی ندارند و اغلب داروهایی را بدون نسخه پزشک مصرف می‌کنند و یا داروهایی را که پزشک برای آنها تجویز کرده را مصرف نمی‌کنند.
این علائم باید حداقل به مدت ۶ ماه ادامه داشته باشند تا اختلال بیش فعالی و نقص توجه برای بزرگسالان تشخیص داده شود. همچنین علائم باید در بزرگسالان منجر به اختلال اجتماعی، تحصیلی و یا اختلال در روابط و عملکردهای شغلی آنها بشود. به عبارت دیگر، وجود این علائم با توانایی فرد برای انجام کارهای روزانه تداخل پیدا می‌کند و مشکل ساز می شود. همچنین علائم بیش فعالی و نقص توجه در بزرگسالان نباید فقط مختص یک محیط خاص مثلاً خانه یا محل کار باشند و باید در همه جا و در شرایط مختلف وجود داشته باشد.